۶ زن موفق که از کار خود اخراج شدند

وقتی اخراج می‌شوید احساس می‌کنید بدترین اتفاق ممکن افتاده است، اینطور نیست؟ اما اپرا، آنا وینتور و جین ما هم اخراج شدند، ولی بهتر از قبل به فعالیت‌شان ادامه دادند!

آیا احتمال اخراج زنان مدیر بیشتر از مردان مدیر است؟ یک تحقیق جدید نگران‌کننده نشان می‌دهد این مساله در مورد مدیران عامل زن صدق می‌کند! در حقیقت ۴۵ درصد، احتمال اخراج بیشتر است. محققان دلیل این مساله را نمی‌دانند، ولی اشاره می‌کنند این اتفاق حتی وقتی شرکت عملکرد خوبی دارد هم رخ می‌دهد.

ولی چه اخراج شده باشید و چه در معرض آن باشید، باید بدانید که جای امیدواری هست!

بعضی از مشهورترین و مورد احترام‌ترین زنان موفق، تقریبا در تمامی صنایع یک بار از دست دادن یک کار یا از دست دادن یک مشتری بزرگ را تجربه کرده‌اند. خبر خوب برای کسانی که ممکن است کارشان را از دست بدهند این است که بیشتر این زنان حتی از قبل هم موفق‌تر شده‌اند! در ادامه این مطلب با واگویه همراه شوید تا شش زنی که بعد از اخراج به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا کرده‌اند را به شما معرفی کنیم.

جین چاتزکی

جین چاتزکی، مدیرعامل HerMoney و سردبیر مالی The Today Show شبکه NBC، در پانزده سال ابتدایی دوران کاری‌اش به طور تمام وقت برای مجلات مالی کار می‌کرد. او از مجلهForbes  به مجله Smart Money و بعد به مجله Money رفت و بعد هم اخراج شد!

جین می‌گوید: «ویراستاری که مرا به این مجله معرفی کرده بود دیگر نبود و باید از قبل می‌فهمیدم که قرار است برای من هم چه اتفاقی بیفتد!» اما، وقتی رئیس جدید جین وارد دفترش شد و شروع به صحبت کردن در مورد تعدیل نیرو به دلیل کمبود بودجه کرد و پیشنهاد کرد نوشتن ستونش را به عنوان یک فریلنسر ادامه دهد، باز هم متوجه منظورش نشد.

«تازه وقتی با همسرم تماس گرفتم و آن چه اتفاق افتاده بود را برایش تعریف کردم متوجه شدم که اخراج شده‌ام!»

جین معتقد است با این که اخراج شدن حس خوبی نداشت، بعدا معلوم شد که در حقیقت برای او یک موهبت بوده است. اخراج شدن باعث شد روی کارهای جانبی که داشت بیشتر تمرکز کند (از جمله Today show و نوشتن کتاب) و مشتریان بیشتری داشته باشد که در نهایت باعث شد اعتماد به نفس راه‌اندازی HerMoney را بدست بیاورد.

آنا وینتور

آنا وینتور که در حال حاضر مدیر هنری Conde Nast است و سال‌هاست به عنوان سردبیر ارشد مجله وُگ فعالیت می‌کند، در دهه ۱۹۷۰ وقتی سردبیر تازه‌کار در Harper’s Bazaar بود تجربه خیلی موفقی نداشت. وینتور بعد از ترک Harper’s Bazaar انگلستان در سال ۱۹۷۵ به نیویورک نقل‌مکان کرد و در یک مجله آمریکایی مشابه مشغول به کار شد.

وینتور تنها بعد از ۹ ماه اخراج شد که دلیل آن تا حدودی عکس‌های عجیب و غریبی بود که می‌گرفت! وینتور در مورد این تجربه به مجله United’s Hemispheres گفته است: به من گفتند هیچ وقت بازار آمریکا را درک نخواهم کرد!

یک بار در پاریس برنامه عکاسی داشتم و آن را به خوبی به یاد دارم. یک مجموعه لباس. من چند رشته موهای بافته شده به موی مدل اضافه کردم که خیلی برایشان خوشایند نبود. و این پایان کار من در Harper’s Bazaar بود!

چند ماه بعد وینتور سردبیر مجله viva شد که در حال حاضر تعطیل شده است. این مجله برای زنان در سال ۱۹۷۸ به کار خود پایان داد و وینتور دوباره بیکار شد. او قبل از رفتن به مجله نیویورک در سال ۱۹۸۱، سردبیر مد مجله Savvy شد.

دو سال بعد وینتور مدیر خلاق وُگ و بعد سردبیر ارشد وُگ انگلیسی شد. در سال ۱۹۸۸، دوباره نقشی که به عنوان سردبیر ارشد در وُگ آمریکایی داشت را بدست آورد. در سال ۲۰۱۰، وینتور در یک کنفرانس مد گفت: توصیه می‌کنم همگی اخراج شوید. این یک تجربه یادگیری عالی است!

اپرا وینفری

اپرا وینفری همزمان با تحصیل در دانشگاه ایالتی تنسی و کار نیمه وقت در یک ایستگاه رادیویی محلی، از ایستگاه خبری عصر Nashville CBS پیشنهاد گویندگی اخبار عصر را دریافت کرد. او اولین مجری زن (و همچنین جوان‌ترین!) آفریقایی آمریکایی در نشویل بود.

چند سال بعد وینفری به عنوان گزارشگر و مجری در بالتیمور استخدام شد که این تجربه را به عنوان انبوهی از آزار و اذیت‌های جنسی، تبعیض جنسیتی و تحقیر توصیف می‌کند. او بعد از هفت ماه و نیم فعالیت به عنوان یکی از گویندگان خبر اخراج شد و یک موقعیت شغلی بسیار پایین‌تر، خواندن عناوین خبری در بخش صبحگاهی، به او داده شد.

ولی در نهایت به شوی گفتگوی صبحگاهی Baltimore Is Talking راه پیدا کرد و در سال ۱۹۸۳ مجری شوی صبحگاهی نیم ساعته AM Chicago در شبکه WLS-TV شد که در آن زمان رتبه پایینی داشت. اولین اپیزود این شو با حضور وینفری در ژانویه ۱۹۸۴ پخش شد. در عرض چند ماه این شو از پایین‌ترین رتبه به برترین شوی گفت و گو در شیکاگو تبدیل شد و بقیه ماجرا را حتما می‌دانید.

در سال ۲۰۱۱ وینفری گفت: همه خاطراتی که از بالتیمور دارم خوب نیستند… ولی خاطرات خوبی از بالتیمور دارم چون باعث شد یک زن واقعی شوم! من ساده لوح و بی‌تجربه بودم و واقعا هیچ چیزی در مورد تجارت یا حتی زندگی نمی‌دانستم. بالتیمور باعث شد بزرگ شوم!

کری واشنگتن

واشنگتن قبل از ایفای نقش تحسین شده‌اش به عنوان اولیویا پاپ در سریال رسوایی شبکه ABC تجربه کمتر موفق‌تری در دو شوی تلویزیونی دیگر داشت. واشنگتن برای ایفای نقش در این شوها انتخاب شد (که به نام آنها اشاره‌ای نکرده است) ولی وقتی این شوها برای پخش انتخاب شدند اخراج شد و بازیگر دیگری به جایش انتخاب شد. دو بار پشت سر هم!

سپس در سال ۲۰۱۲، نقش اولیویا به عنوان گلادیاتوری در لباس سفید ظاهر شد و برای اولین بار بعد از نزدیک به چهار دهه، او به اولین زن آفریقایی آمریکایی نقش اول در یک سریال درام تبدیل شد. ولی حتی قبل از این نقش برجسته، کری واشنگتن بابت حذف شدن از شوهای قبلی خوشحال بود!

او که برنده جایزه «بازیگر برجسته در سریال درامNAACP » در سال ۲۰۱۳ به گزارشگر هالیوود بود، گفته که اگر از شوهای قبلی حذف نمی‌شد فرصت بازی کردن نقش دلا بی رابینسون در فیلم تحسین‌برانگیز Ray با حضور جیمی فاکس را از دست می‌داد.

او اضافه کرد: اگر چیزی که الان می‌دانم را آن موقع می‌دانستم، کمتر گریه می‌کردم! آن لحظات دلخراش… در آن زمان به نظر می‌رسید کارم به بن‌بست رسیده، ولی در نهایت معنای همه چیز معلوم شد.

کیم فرنس

فرنس قبل از بنیان‌گزاری مجله lucky‌ در سال ۱۹۹۹ به عنوان سردبیر sassy،‌ مجله نیویورک و spin فعالیت کرده بود. وقتی اولین نسخه این مجله در سال ۲۰۰۰ منتشر شد، سبک‌های در دسترس و مدل‌های شاد و معمولی خیلی با نشریات مد Condé Nast متفاوت بود. با وقوع رکود اقتصادی، خریدهای غیرضروری دیگر اولویت آمریکایی‌ها نبود و مجله lucky نتوانست درآمد خودش از فروش تبلیغات را حفظ کند.

طبق گزارشات، سایر انتشارات Condé Nast دوباره به وضعیت قبلی برگشتند، ولی lucky قادر به این کار نشد. در سال ۲۰۱۰، فرنس با برندون هالی که در آن زمان سردبیر ارشد و رهبر تجاری Yahoo! Shine بود جایگزین شد.

فرنس بعد از ترک این مجله وبلاگ سبک و مد خود با عنوان Girls of a Certain Age را شروع کرد که بیشتر برای زنانی بود که دهه ۲۰ و ۳۰ سالگی را رد کرده بودند. مجله Redbook آن را به عنوان «همه چیز در مورد سبک هوشمندانه و قابل پوشیدن برای زنان بالغ واقعی که مدت‌هاست از قسمت جوانان خرید نمی‌کنند» توصیف کرده است. همان سال، فرنس به WWD‌ گفت فکر نمی‌کنم دیگر علاقه‌ای به کار کردن برای آن مرد باشم!

پت کینگزلی

متخصص روابط اجتماعی، پت کینگزلی، قبل از بازنشستگی در سال ۲۰۰۹ به خاطر داشتن مشتریان هالیوودی برجسته مثل الن دی‌جنرس، جودی فاستر، جک نیکلسون، ساندرا بولاک، پنه لوپه کروز و تام کروز معروف بود.

کینگزلی برخی از مهم‌ترین و جنجالی‌ترین لحظات دوران حرفه‌ای مشتریانش را هدایت کرده، برای مثال عکس الن دی جنرس روی جلد مجله تایم با عنوان Yep, I’m Gay در سال ۱۹۹۷ و هماهنگ کردن کنفرانس مطبوعاتی اعلام همجنسگرایی بیلی جین کینگ در سال ۱۹۸۱ از کارهای اوست.

ولی ستاره فیلم Top Gun، تام کروز، بعد از ۱۲ سال او را اخراج کرد چون تمایل داشت کنترل بیشتری روی مسیر شغلی خودش داشته باشد! کینگزلی پنج سال دیگر کار کردن در آژانس PMK/HBH را ادامه داد که آن را در سال ۱۹۶۹ به عنوان Pickwick Public Relations تاسیس کرده بود.

او در سال ۲۰۰۷ از نقش خود به عنوان مدیرعامل کناره‌گیری کرده و رئیس غیراجرایی شد تا روی مشتریانی مثل مایکل من، جودی فاستر و سالی فیلد تمرکز کند. کینگزلی در مورد این تغییر گفت: نیازی به انجام دادن کارهای اجرایی ندارم. می‌توانم کارهای خلاق با مشتریان انجام دهم که به نظرم بهترین توانایی من است.

علی‌رغم پایان رابطه حرفه‌ای و فردی او‌ با تام کروز، در سال ۲۰۱۳ به The Hollywood Reporter گفت: تام کروز یک شاهزاده بود!